foto’s: Studio Hans Wilschut
Projectmanager Tentoonstellingen
Eye Filmmuseum is het enige museum voor film en de kunst van het bewegend beeld in Nederland. De collectie van Eye omvat meer dan 50.000 Nederlandse en internationale films en een veelvoud aan affiches, foto’s, filmapparatuur, boeken en persoonlijke archieven, waaronder de vermaarde Unesco-werelderfgoedcollectie van filmpionier Jean Desmet. Eye bewaart, restaureert en presenteert film; van klassiekers, kaskrakers en vroege avant-gardefilms tot en met de allernieuwste VR-experimenten. In het iconische gebouw aan het IJ organiseert Eye tentoonstellingen op het grensvlak van film en beeldende kunst en filmprogramma’s die licht werpen op de allervroegste filmgeschiedenis tot aan de meest actuele ontwikkelingen in de maatschappij.
Judith Öfner heeft als projectmanager tentoonstellingen meegewerkt aan de tentoonstellingen: William Kentridge - Ten Drawings for Projection, Andrey Tarkovski - The Exhibition en Francis Alÿs - Children’s Games. Elk van deze tentoonstellingen werd vergezeld door een (uitgebreid) randprogramma van films, talks en events.
Francis Alÿs - Children’s Games
Hinkelende jongetjes in een vluchtelingen kamp in Irak, meisjes in Kathmandu die een bosje bladeren als een voetbal omhoog weten te houden en Venezolaanse kinderen die onzachtzinnig een spel met krekels spelen. Deze winter presenteert Eye een grote tentoonstelling van de Belgisch-Mexicaanse kunstenaar Francis Alÿs. Hij is bekend om zijn poëtische en geëngageerde oeuvre. De filmwerken van Alÿs zijn speelse, fantasievolle en rijke observaties van alledaagse gebeurtenissen en soms politiekgeladen momenten en plekken. In Eye wordt in een grote, ruimtelijke opstelling zijn indrukwekkende serie Children’s Games getoond.
Sinds 1999 legt Alÿs kinderspelen vast, op allerlei plekken in de wereld. Hij filmt op straat in grote steden en gemoedelijke dorpen, maar ook daar waar conflict en spanning overheersen – zoals in een Jezidisch vluchtelingen kamp in Irak of een door oorlog geteisterd Kabul. Alÿs legt alles met zijn humane en licht verwonderde blik vast en creëert daarmee een zachtmoedig portret van een groep spelende kinderen.
Andrei Tarkovsky - The Exhibition
Met beeldrijke en associatieve vertellingen als Andrej Roebljov (1966), Solaris (1971), De spiegel (1974) en, Stalker (1979), verwierf Andrej Tarkovski (1932-1986) faam als een van de belangrijkste vernieuwers van de cinematografische taal. Eye wijdde in het najaar van 2019 een solotentoonstelling en een filmprogramma aan de vermaarde filmer-mysticus en zoomde in op Tarkovski’s zoektocht naar existentiële waarheid. In het oeuvre van Tarkovski lopen dromen en herinneringen, heden en verleden door elkaar. De Russische filmer-mysticus wordt gezien als één van de belangrijkste vernieuwers van de cinematografische taal. Buiten het keurslijf van de sociaal-realistische Sovjetcinema om ontwikkelde Tarkovski eigenzinnig werk waarin hij het leven schetst als een spirituele zoektocht naar waarheid en zelfkennis.
De tentoonstelling is gedacht vanuit het idee om zo dicht mogelijk bij Tarkovski te komen. Daarom is ervoor gekozen om de bezoeker onder te dompelen in de beeldwereld van Tarkovski, via precies gekozen fragmenten uit zijn films, documenten uit zijn privé-archief en nooit eerder in Nederland vertoonde Polaroids.
William Kentridge - Ten Drawings for Projection
De Zuid-Afirkaanse kunstenaar William Kentride keerde in 2019 terug naar Eye. In 2015 schonk hij Ten Drawings for Projection (1989-2011) aan het filmmuseum en de tentoonstelling ontvouwde zich rond deze tien animatiefilms, die een doorbraak betekenden voor Kentridge in de internationale kunstwereld. De werken refereren aan gebeurtenissen uit de recente Zuid-Afrikaanse geschiedenies. Kentridge overtekent zijn houtskooltekeningen, gumt ze uit, zet ze in beweging. ‘Ik heb nooit illustraties van Apartheid willen maken’, zeg hij in een interview. ‘Maar de tekeningen en films worden wel gevoed en komen voort uit de geschonden samenleving die er het gevolg van is. Ik ben geïnteresseerd in een politieke kunst, dat wil zeggen een kunst van het ambigue, van tegenspraak, onaffe gebaren en onzekere afloop.’
Ook wordt de filminstallatie O Sentimental Machine (2015) getoond, die historische opnamen bevat van de Russische revolutionair Leon Trotski, evenals een aantal prachtige wandtapijten dat Kentridge maakte met landkaarten en karakters uit zijn films.